ประวัติศาสตร์ สนูส

ข่าวลือเกี่ยวกับการค้นพบพืชชนิดใหม่นี้ได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมากและยาสูบรูปแบบการสูดดมก็ได้เป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลายโดยเฉพาะในกลุ่มของกลุ่มคนชั้นสูงที่ไม่ได้ใช้เฉพาะในรูปแบบยารักษาโรคจากนั้นฌ็อค นิโค ก็ได้กลายมาเป็นผู้ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญใบยาสูบเป็นอย่างมาก

นักพฤกษศาสตร์ผู้โด่งดัง คอล ฟ็อน ลินเนียผู้ริเริ่มการจัดแบ่งสิ่งมีชีวิตออกเป็นหมวดหมู่ และการประยุกต์ใช้ระบบการเรียกชื่อสิ่งมีชีวิตแบบทวินาม ซึ่งมีประโยชน์ในการศึกษาชีววิทยาต่อมาจวบจนปัจจุบัน และเป็นที่รู้จักในฉายา “บิดาอนุกรมวิธานสมัยใหม่”

ขณะที่กรุงปารีสเป็นใจกลางของวัฒนธรรมและการเมืองในขณะนั้น แนวโน้มกระแสนิยมของยานัตถุ์ได้แพร่ขยายไปอย่างรวดเร็วทั่วทั้งยุโรป ซึ่งไม่ใช่แค่เฉพาะในกลุ่มของพวกขุนนางและกลุ่มคนชั้นสูงที่มีฐานะเท่านั้นที่นิยมแต่ยังได้เข้าถึงกลุ่มประชาชนทั่วๆไปอีกด้วย อย่างไรก็ตามการที่ยานัตถุ์ได้รับความนิยมกันอย่างแพร่หลายอย่างมากเฉพาะในกลุ่มของคนชั้นสูงทำให้กลุ่มชนชั้นแรงงานเกิดการต่อต้านและเกลียดชัง อันเป็นการส่งผลมาจากการแบ่งชนชั้นและความไม่สงบทางการเมืองภายในฝรั่งเศสในขณะนั่นเอง ทำให้ยานัตถุ์ถูกใช้เฉพาะกลุ่มขุนนางและชนชั้นสูง ส่วนชนชั้นคนงานรวมถึงประชาชนทั่วไปใช้เคี้ยว

ส่วนใหญ่แล้วสินค้าที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากโดยปกติแล้วจะมีภาษีเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งยาสูบในที่นี่ก็ไม่ต่างกัน ครั้งแรกที่ประเทศสวีเดนได้รู้จักกับยาสูบ ตามที่ประวัติศาสตร์สามารถค้นพบต้องย้อนไปในตอนต้นศตวรรษที่ 1601 ก็คือการถูกค้นพบผ่านเอกสารของกรมศุลกากรซึ่งได้ระบุคำจำกัดความไว้ให้ยาสูบคือ ความเพลิดเพลิน เลยเป็นผลทำให้ยาสูบเป็นที่สนใจของผู้คนและมีความต้องการครอบครองเป็นเจ้าของอย่างมากทั่วประเทศ

เมื่อกล่าวถึงสิ่งที่ทำให้เราเพลิดเพลิน ในปัจจุบันก็ไม่ต่างกับเมื่อ 400 ปี การออกกฏหมายที่มีความเข้มงวดของภาษีนำไปสู่การลักลอบขนสินค้าประเภทบุหรี่กันอย่างแพร่หลาย

การปลูกใบยาสูบเริ่มถูกวางรากฐานในประเทศสวีเดนช่วงปลายยุคศตวรรษที่ 1700 และเริ่มต้นปลูกสำหรับการค้าขายอย่างแพร่หลายประมาณ 70 กว่าเมืองทั่วประเทศสวีเดน ช่วงเวลานั้นการใช้ยาสูบแบบเคี้ยวเป็นนิยมในฝูงชนแต่ก็ถูกมองว่าเป็นความเพลิดเพลินที่มีราคาสูงอยู่ระยะหนึ่งและโดยทั่วไปถูกมองว่าเป็น พฤติกรรมที่ไม่ดี   จนกระทั่งในช่วงยุคต้นศตวรรษที่ 18 หลายๆ ครั้งที่มีการพยายามเปลี่ยนหรือหาสิ่งอื่นมาทดแทน  ยาสูบแบบเคี้ยวก็ถูกแทนที่ด้วย สวีดิชสนูสแบบเปียก สวีดิชสนูสชนิดเปียกนี้ ได้ถูกเรียกขานว่า Lip snus หรือ Eating snus  ซึ่งทั้งสองประเภทนี้มีราคาที่ถูกกว่าและผลิตได้ง่ายกว่ามาก

เนื่องจากการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมและสังคมเมือง ชาวสวีดิชส่วนใหญ่เริ่มที่จะพึ่งพาการซื้อสินค้าเพื่อการอยู่รอดและนี่ก็มีผลต่อ สวีดิชสนูสก็เช่นกัน จากที่สามารถปลูกกันใช้ได้กันเองภายในครัวเรือน ปรุงแต่งตามฉบับที่ตัวเองชอบ

ตอนนี้ต้องหาซื้อสนูสมาบริโภคกันไม่ว่าจะจากร้านเล็กๆในเมือง หรือ จากโรงงานผู้ผลิต   โดยปกติทั่วไปประชาชนผู้นิยมจะซื้อแบบใบยาบดผงหยาบตามร้านที่จำหน่ายโดยจะใช้การตวงและชั่งน้ำหนักจากตาชั่ง

กล่องบรรจุลักษณะนี้ในยุคนั้นยังสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นตัวตนของเจ้าของ สถานะทางวิชาชีพ หรือบ่งบอกถึงความสนใจ  และยังเป็นอุปกรณ์ที่ใช้เมื่อถึงเวลาการเข้าสังคม เจ้ากล่องสวีดิชสนูส นี้จะถูกส่งต่อให้ผู้คนในกลุ่มสนทนาเพื่อทดลองเพียงหนึ่งหยิบมือและถือเป็นแบบฉบับการเริ่มต้นการสนทนาอย่างสุภาพของกลุ่มคนชั้นสูงหรือขุนนาง

อะไรคือสิ่งที่ทำให้สวีดิช สนูสแตกต่างจากยาเคี้ยว (ยาเหน็บ) แบบอื่น หรืออาจจะเป็นลักษณะเฉพาะตัวของมันที่ทางสำนักงานอาหารแห่งชาติสวีเดน (NFA) ได้จัดให้อยู่ในหมวดหมู่ประเภทอาหาร เพราะกระบวนการผลิตที่ต้องผ่านการฆ่าเชื้อ (pasteurisation) ซึ่งทำให้สารก่อมะเร็งถูกลดประสิทธิภาพและถูกกำจัดออกไป  ซึ่งเหล่าผู้ผลิตทั้งเล็ก ใหญ่ต้องปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อบังคับที่ทางสำนักงานอาหารแห่งชาติสวีเดนกำหนดไว้อย่างเคร่งครัด

โดยทั้งสำนักงานอาหารแห่งชาติสวีเดนได้ลงความเห็นว่าสวีดิชสนูสเพียงหนึ่งกล่องไม่มีสารอันตรายต่อร่างกายที่สูงกว่าสัดส่วนของสารปนเปื้อนต่างๆในอาหารสำหรับการบริโภคเพราะว่าในสวีดิชสนูสสารเจือปนจะมีมาตรฐานที่อยู่ในระดับเดียวกันกับการจำกัดสารปนเปื้อนหรือสารปรุงแต่งในอาหารเพื่อบริโภคทั่วไป 

จากผลการสำรวจอย่างต่อเนื่องในเรื่องระบาดวิทยาชี้ให้เห็นว่าประเทศสวีเดนเป็นประเทศที่มีอัตราผู้ป่วยมะเร็งปอดต่ำที่สุดในจำนวนประเทศอุตสาหกรรมทั้งหลายในทวีปยุโรป

งานวิจัยหลายๆประเทศเกี่ยวกับการสูบบหรี่ในยุโรปได้มีข้อโต้แย้งอย่างเห็นได้ชัดจากกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่า “SwedishExperience”    (ประสบการณ์แบบฉบับสวีดิช)

เป็นสถิติที่ชี้ระบุข้อเท็จจริงที่ว่าการใช้ยาสูบในระดับปริมาณที่เท่ากันวัดเป็นหน่วยกิโลผู้ชายในประเทศสวีเดนก็ยังมีอัตราการเสียชีวิตเนื่องจากสาเหตุการเสพยาสูบที่น้อยกว่ามากเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ในทวีปยุโรป